चर्को घामले पोल्दा गाउँको वरेको याद आयो
आकाशमा जहाज उड्दा घरको याद आयो
जीवनलाई रफ्तार दिन सकिएन किन हो
अगाडि बढ भन्दै पढाउने सरको याद आयो
सुन्दर जीवन सजाउने रहर बोकेर आए
महलमा बस्दा चुहिँने छानो खरको याद आयो
गाउँ बस्ती ति दौतारी साथी भाईसंगै खेलेको
यो ज्यान प्रदेशमा हुँदा आज चर्को याद आयो
देशका भरौटे ठुला सामराज्य अन्त्य गरी त्यहाँ
निमुखा वर्ग सुखमा बस्ने रहरको याद आयो
नबीन बस्याल प्यूठान
(हाल जापान)
